1.
(Dv),
gora altxatu. Alabar.Cf. AA III 405: Ainbeste laudatzen eta aiñ gora altxatzen duana. Hori duk ene aitaren Iainkoa, hori gora altxatuko diat. UrtEx 15, 2 (Ur, Ker goratu, Dv goretsi).
Laidostatua izaiteko orde, izanen dela goraltxatua. Laph 114.
Jainkoaren loria eta arimen ona goraltxatze horrek behar dituela ekharri. Ib. 114.
Bai eta gorets eta goraltxa beti [Jainkoa]. Iratz 180.
azpiadiera-1.1
Homenajear. Lizardi Tolosan eta Basarri Zarautzen goraltxatu dituzte. Othoizlari 1961, 370.
sense-2
2.Elevar. Berrogoi-ta zazpi urthez [gure xantreak] edertu eta goraltxatu ditu gure elizako zeremoniak. Herr 3-9-1959, 3.