1.
(L, BN ap. Lh
; ADBols),
elizai (Lar, H),
eliz-zain (Añ(+ elex-zain)),
eliza-zain (H(+ eliza-zai)),
eliz-zai (Añ(+ elex-zai)). Sacristán."
Elizain, sacristán"Eusk 1919-1920 (II), 92 (remite a Altube ib.51, que lo da como neol.). v. elizgelari, sakristau. Aizarna Zabalko elizaia. IztD 168.
Antiguako elizaña. AgKr 86.
Elizainak (emen aipatzen dutenez, maiordomuak). AArdi 34.
v. tbn. Anab Poli 60 (eliz-zai).
sense-2
2.eliz-zain (V ap. A, que cita a Añ), eleszain (Añ). "Párroco" Añ. Done Eufemiako eliz-zaiñagana umea eroatea izango da, ene ustez, osabiderik egokiena. ABeinB 77.