1.
(Aq 1198),
albañatu,
albiñotu (V, G ap. A
; Lar, Añ, Lcq 44, ZamVoc),
albiñutu (Añ, s.v. hebra). Enhebrar."Enhebrado, albainutu
"Aq 1198.
Mataza nastu ta biurritu baño len, aria ondo arildu ta albañatzea dagokio edeslari ikasiari. Beraz, artu ari-muturra ta, ekin dezaiogun arilkaiari. TAgUzt 16.
sense-2
2.albaindu (V, G ap. A),
albandu (V-gip ap. A)
"Hilvanar", "dar puntadas largas" A. v. ilbandu. Cf. 2 algaindu. Gixonezkuak samaragiñoko gorantzak erabiltten ei zittubezen orduban, eta joskiñak, Bertoldineri be olako bat egin gurarik, miesa ebagi, albainddu, ta soñian aztertu edo estu-zabalian neurrijak artu guraz [...].Otx 124.