1.
(H),
eginbetsu (S ap. Lh),
inbidezu (BN ap. A
; VocBN). "Honorable, disposé à remplir ses devoirs"VocBN.
"Qui se porte avec zèle, activité à remplir ses obligations et devoirs"H.
"Serviable, zélé"Lh.
Adixkide hainitz utzi ditu mundu huntan, hain zen gixakoa eta eginbidetsua. Herr 2-10-1958, 3.
Domingo, izan zira eginbidetsua, / lanean jarraikia, fedean kartsua. XaOdol 245.