1.
(Lar, Hb). Admirable; milagroso."Milagroso, lo que se hace por milagro"Lar.
"Prodigieux"Lh.
Gipuzkoako mendi ta aitzak guztiz dira miraritsuak. IztC 37.
Oitura miraritsu oek adierazten dituzte jakitea on lirakean gauza balioso asko. Ib. 219.
Joseren izaera asieratik atzeneraño, guziz da miraritsua. Lard 63.
Uraren ardo biurtze miraritsu hura. AntZerBid 56 (ap. DRA).
Miraritsuago da oraindik Iziar-en antziñetatik esaten dan beste gertaera au.AgEE 1895b, 136. Ez da arkituko [...] bere iduri miraritsuren bat ez dagoan bazterrik. J.M. TolosaEEs 1913, 115. Gesal zabaletan, gure egarria asetzeko zuk yalkiarazi zenun iturri miraritsu, garbi, osasungarria. OrMi 131s.
Bizia! Bizidun izakia, naiz pataria izan, naiz landarea, zer gauza miraritsua!VillJaink 57.
Or-emen erorika ta behaztopatuz, eta gero berriz burua altxatu eta berpizte miraritsuak egiñaz. Ib. 183.
Itxaso miraritsu orretako berbaldia don Julianek egin euskula.Gerrika 254 (ref. al mar de Tiberiades).
sense-2
2.Milagroso, (el) que hace milagros. O, Jaungoiko miraritsua! Nork ekusi du onelakorik!Jauregui 240.
Neure ixeneko santu Antonio miraritsua. KkAb I 101.
Paduako Andoni Deun miraritsuagana ume txikiyak eruatia. KkAb II 142.
Andra Mariaren irudi zaar miraritsua, argiz inguraturik, agirian ipiñia egoan. ErkiagArran 157.