(
Lh) .
(Interj.).
"
Futxo, diable!"
Lh.
v. arraio.
Tr. Documentado en textos labortanos y bajo-navarros desde finales del s. XIX.
Serorak ere, soinekoz aldaturik bederen --ori nolazpeit futxo!-- haizuko direla herrietarat itzultzera eta eskola emaitera?
HU Zez 179.
Zer partida! Eta futxo... Ganixek irabazi.
Zerb Ipuinak 336.
Ba eta futxo hala gertatu; sendatu gizona.
JE Med 92.
Bainan, futxo, lau mila libera ere ez dira artho-pean atzemaiten.
Barb Sup 10.
Urbiltzen zaio nexkatoari soberaxko, futxo!
Zub 106.
Amets tzar bat nuenetz nindagon lehenik, bainan, futxo! girixtino maiteak, holako ametsik ez da.
Lf Murtuts 4.
Badoatzi haurrak, etxez etxe, gauza biltzen [...]. Eta futxo biltzen, biltzen.
Herr 23-1-1958, 3.
Ez futxo! Ni biziki untsa niz hemen.
Othoizlari 1962, 484.
Eta futxo, Diego Pereirak aments beraren kotsua hartu!
Ardoy SFran 248.
Eta futxo, batere ez ezagutu hek tabakoak zirela!
Etchebarne 43s.
v. tbn. Ox 92. JEtchep 36. Larre ArtzainE 197.
azpiadiera-1.1
(Uso adj., aplicado a personas).
Ezkondu nahi futxo hura ere eta emazte-geiak buruan zuena ez araiz zangoan izaki...
HU Zez 37.
Halere futxo den bezalakoak etsai bezenbat adixkide baitu bazterretan, eta gehiago ere.
JE Med 96.