(-ph-BN ap. Lh) . (Dim. de apur
)."Trés peu"Lh.
v. apurtxo. Eztela nehor munduan / Bruma aphurño bat ez duenik buruan. Gy 321.
Ideki zuen erdi-aldetik, eta apurño bat irakurrita irriz asi zen. (Quijote IX). OrRIEV 1929, 7.
Ots, esan zien, edazute apurño!OrMi 34.
Zirika ditzazute diranak, eskein zaiezute aintza-apurño bat... eta, gero mintza!LdiIL 37s.