1.
(V-m-gip, G-azp, AN-5vill, L-sar, B; H),
arfan (AN-larr),
arpon (V-gip)
Ref.:
A;
IzArOñ;
AspLeiz(arfan);
CaroCEEN 1969, 228;
ElexpBerg;
IzetaBHizt2;
ZestErret . "Grande scie à deux manches"H.
"Sierra grande de a cuatro manos con la hoja saliente en la parte alta y que corta sólo al bajar"IzArOñ.
"Sierra grande para serrar troncos"AspLeiz.
"Enborra luzetara ebakitzeko eta oholak egiteko erabiltzen zen antzinako zerra"ElexpBerg.
"Tronza, sierra grande para serrar troncos. Kanaerdiko onborra arpanakin ebaki genuen
"IzetaBHizt2.
Cf. VocNav: "Arpana, sierra de aserrar troncos (Regata). Arpaña, sierra para cortar troncos, manejada por dos personas (Vera de Bidasoa)". [Gazte denbora osuan / ibilli giñan basuan, / zer lantegi dan esan bear det / berdin dan kasuan]. Juan da arpanari eldu, / uste etzala moteldu, / iru bat ordu lanian eta / orduan gosaldu. Uzt Sas 70. Eta an daukazu lana, / bezperan utzi gendun tokian / an zegon arpana. Ib. 70. Mendira joaten danean arpana erabiltzen du zuaitza botatzeko, eta lan ontan bere anaiak laguntzen dio geienetan. Garm EskL I 98. Zerra, arpana izenekoa. Oja zabal-zabala izaten zuan, bi esku-lekurekin, bat goian da bestea bean. BasoM 63. Neuk bota nituan sail bat, beste lagun batekin, arpanez edo trontzaz. Emen ere badago zerbait: batzuek trontza eta besteak arpana esaten dute. Naparroan geiena arpana. Albeniz 51.