1.
(H(-th-)),
gogabete (H(-th-)),
gogobetetu,
gogobetatu (V-oroz, G-to ap. A
; SP(sin trad.), Dv(-th-), H),
gogabetatu. Conformar(se), saciar(se)."Se satisfaire, en avoir à sa satisfaction, selon son désir"H.
"Satisfacer"A.
Cf. GOGO BETE. Zein da orotako aberatsena? Bere doiaz gogobetatzen dena. OPr 430.
Bainan nola gogabethe naiteke desherri hunetan nagoeno?DvLEd 114 (Cb Eg II 60 nola kontentu artuko det).
Aiñ amorio biguña dion Biotz artzaz gogabetatzen da. AntJesBi 81.
Inor eztago gogo-beterik bere zoriagaz. AzcPB 120.
Eztu lirak gogobetetzen eta saiatuko da [...] safiku, alkaiku ta bitariko askelepiarren igikera berrizten. GaztMusIx 65n.
sense-2
2.Hartarse, hastiarse."
Gogobetatu, aburrirse"A.
Dirudi, etxeko ogiak gogo betetu dituala, eta gauza berrien naikundeakin daudela. AA I 569.
Ez naiz entzutez gogobeteko / milla bider esan arren. Bil 53.
v. tbn.
Auspoa 54, 103 (ap. DRA, gogobetetu).