1.iragaite (H),
igaraite (S ap. A),
iraite (BN-baig ap. SatrVocP). "Pasaje, tránsito"A(s.v. igaraipen).
Fidelén hiltzea bizitzerát iragaite bat da. LçIns C, 4v.
Itsasoan igutzitzu iragaite xuxenak, / laster begiets dezagun hegi lehorrarenak. EZMan II 145.
Iragaitea eta hiltzea guztia da bat. Ax 63 (V 41).
--Bazko hitz honek zer erran nahi dü? -- [...] Igaraitia. --Zer zeñharatzen derikü igaraite horrek?Bp II 56s.
Mendeen iragaite zuzena. OrAitork 227.
Txirrindularien iragaitea igurikitzen. OskKurl 146.
v. tbn. Ch III 57, 4.
sense-2
2.igaraite. Acción de subir.
Zure zelietarat igaraitiaz. UskLiB 18.
azpisarrera-1
IRAGATEAN.
De paso. Igaraitian banua / Costantinoblarik, bertan / Costantin jin nahi bada / gero harekilan. Xarlem 1422.
Ezen ez zaituztet orai ikhusi nahi iragaitean, bainan uste dut egonen naizela zuekin zenbait denbora. "En passant"
.TB1 Cor 16, 7 (Lç iragaitez, He iragatez, Dv bide nabar
).
Aipatüren dügü igaraitian Haritchabalet-en adiskide bat. Const 41.
azpisarrera-2
IRAGATEZ(H; iragaitez H, A Apend). De paso. Ezen etzaituztet orain iragaitez ikhusi nahi: baina speranza dut zerbait denbora egonen naizela zuek baithan. "En passant"
.Lç1 Cor 16, 7 (He iragatez; TB iragaitean, Ur iraitzean, Dv, Bibl bide nabar
).
Iragaitez bezala menzione egin nahi ukhan dugu. LçIns B, 5v.
Jüdio bat gerthatzen zen Erroman igaraitez, Napleserat eta gero Malthako islarat joaiteko. IpHil 10.