1.
(SP),
azento,
akzentu (Urt I 73),
akzent. Acento."Accent"SP.
Hizkuntza den aldetik, [poemari] neurria ezarri deraukot Zuberoatar akzentari jarraikiz. Mde Pr 199. Ez baitu mintzorrik zortzigarren itz-zati arte: sino la que en el corazón ardía, eta berealaxe bigarren azentua. Or in Gazt MusIx 20. Musikatzeko ere obeki datoz, mintzo-azentuak eta musika-azentuak ederki artzen baitute elkar. Id. ib. 32. Bultzaratxo esaten zaion bide-modu ori ez dagokio euskerari, ez baitu indar-azentu nabarmenik. Id. ib. 48. Ez da hori, ene iritziz, vokal luzea adierazteko bidea, doinua edo azentua vokal horrek zeramalakoa baizik. MIH 166. Gaur-ek daramalako, nolazpait, azentu-gaillura, handik aurrera esaldia malda behera bezala doalarik. MEIG VI 152. Azentu-mota hori ez da gaztelaiazkoaren antzekoa. Ib. 104. Euskara zaharrak indar-azentua zuela. Ib. 106. En DFrec hay 8 ejs. de azentu y 9 de azento.
sense-2
2.Signo gráfico que representa el acento. Akzentuaren egitekoa. LçABC A, 3v.
Zu zara-ri zara ganean ifiñi bear jako azento edo erraia bat. Añ LoraS 196.Amaitzat n-rik eztaukenak, azentua daroe ta marratxuaren ordez dagoala deritxat. EguzkGizAuz 471.
sense-3
3.Voz."
Azentu ona du, il a bonne voix"SP.
sense-4
4.Modo de hablar; deje en el hablar. Mintzatuko natzaio populu huni bertze lengoaia batzuz eta bertze akzentu batzutan eta hala ere ez naute adituko. "
Aliis linguis et labiis aliis"
.He1 Cor 14, 21 (Lç ezpain
).
Gainera, nik uste dut bizkaierakoa duala azentoa. OskKurl 29.
azpisarrera-1
AZENTU EMAN.
"Azentu emaitea, accentuer, acentuar, poner el acento" SP.
azpisarrera-2
AZENTU-KAKO.
Acento circunflejo. Tête hitz frantseari ez ziola bere azentu-kakoa eman. Lf ELit 220.