1.
(iduk-Lar, Dv, H),
eukitzale (Lar, Añ),
idukitzaile (Urt I 44, Lar). (El) que mantiene, conserva, tiene, sostiene, etc. "Absconsor [...] sekretu idukitzáillea" Urt I 44."Tenedor"Lar, Añ.
"
Idukitzaile, celui qui tient, détient"Dv.
v. edukile. Hagoan idukitzaillea. EZMan II 191.
Lurrean Iainkoaren lekuaren edukitzaillea eta haren egiazko Bikarioa. Mat 68.
Hitz emanen edükile. Bp I 49.
Ba-dezu nonbait zuk zere Jangoiko idukitzalle, erne, onari adiña zor diozunik?MbOtGai I 115.
Eleizea dalako euren [Sakramentuen] eukitzallea. ItzAzald 123.
Oroikarri askotan ikusi ditut murru eukitzailleak eta beste lan batzuk Aita Santuen aginduz egiñak iausi ez daitezen ekida zarrak. AgIoan 219.
Ttipia izanagatik / Azkarra jolia, / Aizpa bide zuen / Idukitzailia.LuzKant 95.
azpiadiera-1.1
Jainkoa orobat da gure egilea, gure bizirik idukitzalea.Dh 309.
azpiadiera-1.2
"Topador en el juego, idukitzallea
"Lar.
Cf. eduki (I, 6).
sense-2
2.eukitzale. Tenedor (instrumento de mesa). Arrotu ezazu arraultz zuringoa, eukitzale edo tenedore batez. ArgiEA 12-6-1921, 1.