1.
(-ill- V-gip, AN-gip, L, B, BN, -all- AN-olza; kh- SP, Urt, VocBN , Dv; H (+ kh-, k(h)allu)), kallo (AN-egüés-ilzarb, Ae, Sal, R; VP, Lar, Añ, H), gailu (-ill- V, G, L, BN). Ref.: VocPir 302; Bon-Ond 141; A (gaillu, kaillu); Iz ArOñ (gállu); Elexp Berg (kaillu). Callo; corteza."
Kaillua, eskuetako kaillua, le cal des mains"SP.
"
Oñeko kalloak, juanetes"VP 72v.
"1.º corteza de tocino; 2.º corteza en general"A.
"
Gaillu: [...] callo, dureza que se forma en pies, manos, etc."Ib."
Gállu, gallúa, (el) callo del tocino, manos, etc."IzArOñ.
"
Eskuak kailluz beteta dauzka
"ElexpBerg.
Au ikusiagatik ere badirudi kalloak egin ta nagoela, onelako konsiderazio dan fuerteenak ere niri mellarik ez egiteko. CbEg II 97 (Dv LEd 175 gogortua eta mokhortua).
Bere esku kalloz beteak agerzen zituela. MbIArg I 211.
Denporeen gogortasun ta indriskaz azala kallu biurtuta, zeinda geijago zirudijan amesetako begitazinoe edo beste munduko gauza bat. JJMgBasEsc 239.
Eman zion haragi puska bat hezurrik gabea, bainan khailua bezein zaila. Prop 1895, 89.
Errementariya're sutu da señorak kallua zanpatu diyolako. Iraola 132.
Zango eta adar kakola bihurdikatu batzuekin, dena konkor eta kailu, ostoa ttipi, gainetik ilhuna [oliba ondoa]. JEBur 82.
Zaharrek beren kailuz, gaztek beren ginarriz, orok behar dugu hazi eta azkartu gure ama ahuldua. Herr 25-8-1960, 4.
Zuk bere, aldi onetan, langille zakarraren eskuak baiño legunagoak daukazuz, laguntzarra, kaillu ta azal gogorrik bage!ErkiagBatB 149.
Azpieri dohakotenaz, kanporat ginharriz biribil atheratu behar dire, khailu edo azala ginharria baino zabalxago uzten zaioelarik. GAlm 1968, 26.
(ap. DRA)Kailloak edo azal gogorrak geienetan oiñetan arkitzen dira. Ostolaiz 97.
Tresna giderrak ere duela eskua gogortzen, "kaillua egiteko".LarreArtzainE 243.
v. tbn.
Kaillo: Zendoia 42.
sense-2
2."(Au fig.), on dit d'un homme sec, dur de caractère [...] Gizon khailua, hom sec, sans sensibilité"H.