1.
(Lar, Hb ap. Lh.). "Derrumbar, burkaiztu
"Lar.
"Precipitar, despeñar"Ib."Precipitarse, burkaiztu, con las terminaciones del neutro"Ib. Zenbat bekatu estorbatzen du (gaistakeriatako) alke ta beldurtasun on garrek! Dire ala nola frenoak detenitzeuntenak apetitu gaistoa, estaien burkaiztu. (375). LE-Ir.
Honá nola txerri saldo guzia memento berean joanze eia ta eia burkaitzterá barranku bat bera itxasoan. (Mt 8, 32). BOEanm 1292 (Ol, Or, Ker, IBk, IBe amildu
).
sense-2
2.murkaiztu (Lar, H). "Enriscar" Lar. "Placer sur un rocher" H. "(Intrans.) se mettre, se réfugier dans des lieux abruptes, rocheux" Ib.