gozakai,
gozagei,
gozogei. Fuente de placer, de consuelo, de dulzura. Etzuen behinere gutizia gehiago erakhutsi gauza batentzat bertze batentzat baino, ez eta lehiarik xumena gozageientzat.Birjin 318.
Bazekusan haren ilobarentzat gozo gei handi bat izanen zela. Ib. 328.
Ez jan-edanean, eta ez gorputzaren beste gozakaietan. EE 1885a, 133. Agur gure poza ta / atsegin guztia. / Atsekabe danetan / gozakai eztia. Lander(ap. DRA).
Lurreko atsegin, poz ta gozagai guziak aldi batekoak besterik ez dira. InzaAzalp 113 (v. otro ej. en la misma pág.).
Jaio ezkero danok / gerade zeozer / batzuek gozagai ta / besteok piper. AndEgun 130.