1.
(BN-baig ap. A
; Dv(BN)). Soplar; soplar (algo), echar soplando.v. 1 buhatu. Ttütta akhitüxerik zian; aitzina ufatzeko plazan, hats tirrita bat gibelerat juaiten zeron. Eskual 14-8-1908, 3.
Burua gibelerat aldi bakotx uzkailirik bere zigarretako khea soailurat ufatuz. JEBer 97.
Ufa zan, hoztuko dun bai.LeonGH 1934, 211.
Haizatzen baitu Legea denak estekan zauzkana / eta mundurat ufatzen zeruetako Ametsa. Iratz 151.
Ufatuaren bortxaz zaizko artetan gar zirrista batzu atera. XaOdol 34.
Sudur xiloetarat ufatu zion bizi hatsa, eta gizona bizidun egin zen. BiblGen 2, 7 (Dv eman izan zioen bizizko ufako bat
). Jandarmak hor direla Lekuineko bidean eta denak geldiarazten dituztela ... balon famatu hartan ufatzeko.LarreArtzainE 278.
azpiadiera-1.1
Apagar soplando."(BN-mix), apagar"A.
Debrua, "Ilhunpetako Nausia", bide bazterrean zure beha dago, zure argiaren ufatzeko. Othoizlari 32 (1962) 428.
azpiadiera-1.2
Avivar (el fuego) soplando."(L-sar), [...] souffler le feu"DarricLBasque 10.
Hiru egun handiz haren ordain ufatu ginduen sua Agerreko semeek eta nik, aldizkatuz. JEBur 62.
Ea nola pitz herra-galernak handik ufatu su garrak. Iratz 181.
sense-2
2.(Part. en función de adj.).(Alimento)inflado, cocinado como suflé. Omeleta ufatua. ECocin 28.
sense-3
3.Quedarse sin resuello. Lehen sukar-bulta joan eta, badira ttattit eta ufaturik dagotzinak.Herr 12-6-1958, 1.