Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
(G-azp) .
(Sust.).
Inquietud.
"--Larri al zaude? --Ez, egoneziñik ez daukat (G-azp)"
Gte Erd 118.
v. ezinegon. Cf. EGON-EZINDA, EGON-EZINIK.
Egonezin arrigarri batek zirikatzen du biotza. TAg Uzt 95. Barruko egon-eziña nabaitzen zaio. NEtx Antz 111. Artega eta egon-eziña / onek sortu dau errian. BEnb NereA 249. Laiño zurien egoneziña. Etxde JJ 103. Gure adur-txango griña, euskaldunaren gurasogandiko egoneziñan oiñarriturik. Etxde Itxas 46. Egon-ezin orri galgarri zeritzaion Platonek. Zait Plat 36. Atsekabea ta egoneziña sortu eutsan biotzean. Erkiag BatB 89. Izate barruan daroan egon-eziñaren zerbait nabari yako. Onaind STeresa 39. Badijoa bere bertsoaren erdialdera. Jendeari egoneziña sortu zitzaion. Zendoia 229. En DFrec hay 2 ejs.
sense-2
2.
(Adj.).
Inquieto, agitado.
Zer burubide duk au, / txoro egonezin / Pake gozoa utzita / nora duk egamin?
Ldi UO 15.
Ugin egoneziñak.
TAg Uzt 36s.
Espatsu ta egonezin zegon Engraziren ateralditan oarturik.
Etxde JJ 138.
Aren adiurre egon-ezinari zor dizkiogu.
Zait Plat 36.
Erreka sakonean arri biribiltxua egoneziña dan antzera.
Erkiag BatB 137.