Tr. Aparece en Lazarraga (erroitu ) y en textos alto-navarros, en los que la forma más extendida es arroitu; la emplean tbn. Ochoa de Arin y Arrue (erroidu ).
sense-1
1.
(AN, Sal, R; Dv, H),
erroidu,
erroitu (Lcc),
erruitu (Lcc),
arreitu,
ruidoRef.:
A;
IzR 284
. Ruido; alboroto, estrépito. "Roido de gente, jentean erruitua" Lcc. "Bollicio, erroitua" Ib. "Bruit" Dv (que lo toma de Orreaga). "Intxaur guti eta erroidu anitz, peu de noix et beaucoup de bruit" H. "Ruido grande" A. "Ruido; egin ziá arróitu banak! hizo unos ruidos!" (R-uzt) Iz R 284. Zeinzuk utra laster ta erroitu andiaz eroan zituen florestari beera. Lazarraga A, 1153r.
Daude ain atenzioreki, eze sentituagatik edozein arroitu, ezpaitirade meneatzen beren lekuetatik. BerTrat 30v.
Bere egoekin egiten duen soñue edo arreitue. Luzuriaga 14.
Biaramónean orziláre goizean presentatuzúte préso dibinoa Pilatos Presidentearí, ásko arroitu, alegázio ta sendagallaéki, progurík ez bátere. LEDoc 161.
Egun urá izanendá azken eguna, [...], tronpeta, soñu eta arroituaren edo erroiduaren eguna. LEUrt 1 (ms. 1r sóñu ta arroituarén egúna).
Eztute [zigueña] pasarazten leku batetik bestera ez soñu alegreak eta ez tristeak eta ain guti ar[r]oitu andi aditzen dituenak.
GoldSerm
216.
Ekustian flauta edo lutozko musika sonazaliak, eta gentiaren arroitiua. HualMt 9, 23 (He habarrots, Echn asots, Samper alboroto).
Paje neria --dio Errege Karlomanok--; zer da gauezko isiltasuna austen den arroitu ori?(AN-gulina). Orreaga 54.
(ib. 90 (AN-erro), 94 (AN-arce), 86 (BN-baig), 98 (Ae), 102 (Sal) arroitu; ib. 62 (AN-5vill) arroittu)
sense-2
2.
(H),
arraitu (BN-baig ap. A),
erroidu (Lar, Añ, H). Riña, pendencia; disputa."Ruido, pendencia"Lar, Añ.
"Tumulte, dispute"H.
"Tumulto"A.
[Diferenzia] huek guziak, erregen komisione bagerik, erriek arremadia dirozkei, ainberze gastu eta arroitu bagerik. MRos 10.1v.
Ediro ote dan, edo arkitu pendentzia, eta erroiduren batean, edo erroidu billa ibili ote dan. OA 157.
Guziakiñ pakean bizi zaite eta erroidurako eta aserretzeko biderik iñoiz ere etzazu eman. ArrMay 119.
ARROITU EGIN.
Hacer ruido. "Arróitu egin dien, ha hecho ruido" (R-is) Iz R 302. Inzkuru, da gizon batek pezu andibaten azkatak lurretik soiniaraino atsaz arroitu egiten diona. Mdg 125.
Tenpra berian ñiska ñaska arroitu egitenzion. Ib. 132.
Zartegiak arroitu egin badu, zerbait barronta du. (R). AEY III 228.