1.Que ciega, enajenador, ofuscador. Haragiaren amorio desordenatua, hain da gauza itsua eta itsugarria, non halako amorioa duenak ezpaitu batzutan ahaikoaz ere konturik egiten. Ax 349 (V 232).
sense-2
2.(H), utsugarri,itxugarri.Cegador, deslumbrante. Guztiz ederrak eta / ekusigarriyak, / egunaz itxugarri, / gabean argiyak. Echag 87.
Argidüra ütsügarri harez üngüratürik. Eskual 7-2-1913 .
[Eguzkiak] errukirik gabe isurtzen zuen bazter guztietara bere argi itsugarria. MdeHaurB 97.
v. tbn. Zub 110.