(Lar),
amito,
amitun (Urt II 45). Amito."Amiculum linteum, suerpeliza, amituna, athorra
"Urt II 45.
Cf. txano, con el mismo sentido, en Orixe (MB 28s). Lenbiziko beztidura Meza errateko Sazerdoteak arzen duena, deitzen da Amitoa, zeñes estalzen baitu burua, eta gero erausten du lepotik bera. BerTrat 10v.
Amituak (zeinda da pañu bat leelengo Sazerdoteak bururean lepora ifinten dabena). Cap 137s.
Janzten daben Amituak, adierazoten dau, Judeuak Jesu Kristori aurpegia estalduteko, ifini eutsen eun-estali ta sorkia. AñEL1 88s (
EL2 98 eunezko amituak
).