(
H;
-th- SP,
Urt I 527,
Dv,
H).
Manchar(se).
Nola Adamek bekatu egin zuenean likhistu eta nothatu baitzuen bere ethorkia.
Mat 162.
Gure naturaleza nothatua garbitzeagatik.
Harb 134bis.
Berze [falta] guztiek eztutela hala desbistatzen eta ez bere ohorean nothatzen nola emaztekin ibiltzeak.
Ax 362 (V 239).
Eztu deusik [sic por deusek?] ere gizonaren bihotza hala nothatzen eta korapillatzen, nola kreatur amudio lizunak.
SP Imit II 1, 8 (Ch nothatzen; Mst makülatzen, Ip thunatzen, Ol kutsutu, Leon zikintzen).
Haren gorputza lizundu etzutelarik, guziarekin ere nothatu baitzuen haren bihotza.
SP Phil 261 (He 263 nothatu).
Justua bada, bañan izan / zenbait tatxaz nothatua.
Gç 157.
Intres eta amudio propioz nothatua dena eziñ daiteke ez xahua, ez perfeta.
Ch III 49, 2.
Lohikeriaren haize den xumenak nothatzen duela birjinatasunaren distiadura, hatsak miraila nothatzen duen bezala.
CatLav 134.
(V 70)
v. tbn. Brtc 221. Dh 274.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).
Zuk eder, on eta xuxen kreatu zenduen naturaleza hura bera orai hartzen baita naturaleza nothatuaren biziotzat. "Corruptae naturae" SP Imit III 55, 2.
Bekhatorosen gatik, gizon galduen eta nothatuen gatik, aita-amen hiltzailleen gatik.
"
Contaminatis"
.
He 1 Tim 1, 9.
v. tbn. Mat 162.