1.
(V-gip ap. ElexpBerg
; Lar, Añ),
xarpa. Zarpa; mano (en sentido peyor.)."Esku handi eta heltzerakoan min ematen dutenez esana. Jode, orrek jauzkak zarpak
"Elexp Berg. .
Zeruko ejerzizioakin deabruen zarpetatik atera ta Jainkoari eman ziozkan [estudianteak]. CbSIgn 60.
Samurregia zuten / [katu] gaisoak biotza, / aiei emateko / zarpaz eriotza. ItFab 27.
Tximuak txartela bere xarpatartean zebillkin bitartean Bixentari otzikara sartu zitzaion. JAIrazBizia 99.
Ta gaitz-erdi, lizarrak bakarrik balira iñorenari zaña edo zarpa erasten diotenak. Orrelakoak ankabikotan bai ote diran? Bai amaika. Munita 46.
sense-2
2.
(Lcq 42→A),
txarpa (AN-5vill ap. Lcq 42
→A). "Estolón, zarpa asidero, renuevos o brotes que salen de los tallos y sirven para arraigar las plantas rastreras, [...] erroa, zarpa, que equivale a garra de animal, y en esta localidad txarpa
"Lcq 42.
Zarpa gutxidun landara. EEs 1916, 338.
Zain-muturrak moztu bear zaizkio, zarpa bost zentimetro bat luze utziaz. Ib. 338.
Zarpa oneko belarra da ori!(G-goi). InzaEusk 1972, 94.
sense-3
3."
Txerri-belar, hierba marítima, muy de agrado para los cerdos. [...] Era una hierba abundante en la bahía de Lezo. Son como xarpak gizenak [sic], con muchas ramificaciones, como los brazos de un pulpo. Al reventar una de esas ramificaciones o dedos produce una pequeña explosión 'plast' arrojando el agua que contiene en esa hinchazón"Garbiz Lezo 57 y nota.