(SP, Urt II 324, Chaho), errotazai (G-nav; Chaho). Ref.: Iz Als ; Ond Bac.
Molinero. v. errotari, eiherazain. Martin Errotaçaya (1360). Arzam 223. Errotazai batek, pikatzen zegolaik arria jaiean (73). LE-Ir. Nola bera errotazaina baitzen. Elzb PAd 75. Gan den udan [...] errekak agorturik ere, ez zuten errota-zain guziek beren omore ona galdu. Zerb Artho 204. Errota-zañak zil du ebastea egunean agur bat irin (B). Inza Eusk 1927, 151. Egun onetan errotazaiak eztui laborerik ez eraman ez ekarri arazten (AN). A EY I 288. Korrengatik baizren Itzaltzun kainbat errotazai nola etxe. ZMoso 47.