1.
(AN-gip ap. A; Lar, Lar in Aq 1455, Izt, H),
lezoin (L-côte ap. A
; Dv(L-côte, s.v. pezoin)),
lezon (H(L, BN)),
lesuin (vEys→A(L), SP),
lezuin (H). Foso, trinchera."Atrincherarse, lezoiaz ezkutatzea
", "foso", "fosa" Lar."Trinchera"Lar in Aq 1455 (Azkue atribuye a éste el sdo."vallado")."Dos de fossé, digue; fossé qui sert de de clôture"vEys.
"
Lesuin, foso que sirve de cercado"A.
v. pezoin. Etsai handiek lezonez / aute inguratuko: / eta hire dorre ederrak / lurrera etxatuko. EZNoel 88.
Piket batez markatua, zeina baita arramu bat bisian bis lezoinian. (1778). SenperEus 156.
Franzes-etatik erori ziran illak lezoi edo fosora eun ta berrogei ta amar igaroak. IztC 353.
Larrituta, obietan, lezoietan, aitzetan, zuloetan ta urtegietan izkutu ziran. Ol1 Sam 13, 6 (Dv gordegailuetan, Ker zuloetan, BiblE hartzulo
).
sense-2
2.lezoin (Urt Gram 33 (-oñ) A). Seto, vallado. "Haie" Urt Gram. Baserritarrak lezoietako larrarekin egiten duna bera [...]. Larrak zañetik ateratzerik ez dik nai, itxitura galdu ez dedin. AtañoTxanKan 238.
azpisarrera-1
LEZOI-ASKA(lezoiñ- L-côte ap. A; lezonaska G-bet, AN-gip). "Foso" A. Non eztuten iragaiteko erreka xar zenbeit, edo oraino lezoin aska zenbeit. Prop 1897, 58.
azpisarrera-2
LEZOI-KONKOR.
Montón de tierra (que se saca de la trinchera). "Leku itsusiya, arriyakin eta lezoi-konkorrak" (G-bet).