1.
(V, G ap. A),
uaga (V?, G? ap. A),
ugaba (-ia det.),
ubaga. "
Ugabia, el palo de que se tira al chimbo en la ferrería"MgPAbVoc 239.
"
Uaga, bomba, palo que se levanta para dar paso al agua destinada a las ruedas del molino"A.
"El gancho de la dicha uaga, del que se tira al chimbo de los barquines [...]. La ubaga del huso mayor"(1721). GoiBur 289.
Gabija ibilli dedin emoten deutsa ura ijeliak uragiaz. MgPAb 127.
Emoten deutsala bitartian gatzamalliari uragia, gabija erabilli dagijan. Ib. 127.
Ujaikija edo uagia. Ib. 134.
Uraga-antzera bizi gara geienok. Urageaz ura atara nai danean, beerantz bultz egin bear izaten iako. AEzale 1898, 4a.
azpiadiera-1.1
Bomba en una embarcación. Mastak alde egiebenean, ekieutsen uragak (bomba) joten, upategiko ura joan eittean kanpora. Echta Jos 203.
sense-2
2.Remo. Uraga edo erramuak eskuetatik itxi barik, begiak ernai ta besoak irme dituela, legorrekoen ziñuai jaramonik egin bage. AgKr 31.
sense-3
3.uaga (V-m ap. A). "Garrote, varal sobre las cargas en los carros grandes" A.
sense-4
4."(El) palo para llevar agua al hombro"Iz ArOñ. .
azpisarrera-1
URAGA-BURDINA. "Los ganchos o fierros hubaga burnias de la hubaga de la barquinera"(1731). GoiBur 289.