(V-gip, G),
karatx (V),
kareaitz (G),
kareatx (V-arr-oroz-m),
karaaitz (G-azp)
Ref.:
A (karaitz, karatx, kareaitz); AEF 1927, 98; Iz UrrAnz (káraaitza), To; Elexp Berg (karaitz); zestErret (karehaitz). Piedra caliza."Eznea gozoago izaten da arekin [arri-goriarekin] egosita. Arri onek karaitza do izena (G-goi)"A EY I 246."
Karaitza bia da karia eitteko
"ElexpBerg.
v. KARE-HARRI. Kare aitzari ixurten zaiozkan ur iragazietatik. Izt C 66 (v. tbn. 69). Amezketako mugape guztia da kare-aitzez betea. Ib. 59. Euki beiz bakotxak beren erriko mendietako karatxak urre-mamintzat. Ezale 1897, 131a. Karatxa edo karaitza ta kare-arria bat dira. Ib. 132a. Amasei arruako karaitz ederra. EusJok 47. Amar minutuz amabi aldiz / jaso zuen kare-aitza. Ib. 31. Lur guztiak onak baditu ere karaitza du naien. Munita 82 (v. tbn. 39 y 44). Inguru osoan latsuna edo karatxa ugari baiño ugariago dago ta. Erkiag Arran 12. Etxe batzuk, abe zar aundik agirin zituela ta, besteak karaitz utsekoak. JAIraz Joañixio 253. Kare-aitza izan ezkero, ona dek edozein arri. TxGarm BordaB 20. An, inguru aietan, ez zan karaitzik, karea egiteko arririk. BAyerbe 27. En DFrec hay 4 ejs. de karaitz.
KARAITZ-LUR.
Tierra caliza. v. KARE-LUR. Lur ezea du naien. Karaitz-lurrik ez. Munita 89 (v. tbn. 43, 79, 84 y 90).
Baserri-zelaiak onak, baratzetarako batez ere, karaitz-lurrak baidira. AtañoTxanKan 146.