1.
(S ap. Lrq
; VocBN, Hb, Gèze, Lh),
marama,
maama (Hb). Señora; esposa. Madama Beltzunzeri. Monho 46.
Hiltzeko damu zira, behar zira bizi / ehun urtez oraino zure madamaki. FrantzesB I 46.
Antik ateratzen da / Luzaideko ama, / guzien gidaria / Isabel Madama. Bordel 121.
Bena eztü nahi / Egin desplazerik / Bere Madamari . Etch 552.
Madama zigoiña denean ethorri. Gy 50.
Lehoisa madama hill zen. Ib. 212.
Jente eskeliari / emaiteko sokhorri / Madama Urrutiak / hartü zütien bidiak. Balad 41.
Madama de Neuville, Madama Brunier eta guziz, Madama de Tourzel, prinze ttipiaren eta printzesaren gobernanta. ElsbFram 89.
Morde Medikuaren Madamaren karlina. Ib. 142.
Ori da ori, persona biar dan bezelakua izatia. Coruñako marama aiek emango lituzteke!AlzSTFer 127.
azpiadiera-1.1
(Usado en vocativo). Felizitatzen zütüt, kunpaña nublia / Eta zü berheziki, Madama Jülia.Etch 566.
Madama zü zirade hun handi düzüna. Ib. 566.
O, Madama, dio Aphezküpiak, zer zorigaitza!IpHil 74.
Madama, zu zare hemengo etxeko-anderea.ElsbFram 92.
sense-2
2.
(AEzale 1897, 182n),
marama (G-bet)
Ref.:
Garate Cont RIEV 1933, 100; Garbiz Lezo 108
.
Muñeca.
Orrek senargaia, marama dala usteko du. Diru askokua izan ezkero, ederra. AlzBern 57.
Marama, Mikelatxoren eskuetan, dantzan dabil.InzagKabuxak 107.