zuhur
1 adj. Gauzak zentzuz eta neurriz pentsatu edo pisatu artean aritzen ez dena. Ik. zentzudun. Arrotz guztiak ero sortu ote ditu Jainkoak, eta gu bakarrik zuhur? Hura, ordea, zentzudunago agertzen zaigu bere eroan, gaurko gazte zuhurrak baino. Galdetzeko baimena eskuzabalki eman arren, erantzuteko (edo ez erantzuteko) eskubidea beretzat gorde du, gizon zuhurrari dagokionez. Jende zuhurrak hizkuntza axalari baino gehiago begiratzen diolako mamiari. 2 adj. (Gauzez mintzatuz). Asko aldiz zure ahotik entzun dut hitz zuhurra. O, Jainko, adimen guztiz zuhur eta iratzarria duzuna.
3 adb. Zuhurtasunez, zuhurki. Zuhur jokatu.
4 adj. Zikoitza, zekena. Ik. xuhur. Bazen gizon txit aberats bat, guztiz zuhurra eta inori on egiteko eutsia.