ezerez
1 iz. Edozein gauza edo izakiren gabezia erabatekoa. Ik. huts1 4. Ezerezetik sortua. Ez du hil nahi, ez du ezerezean amildu nahi. Hutsa eta ezereza omen da haien amets bakarra. Hil ondoko irautea ala ezereza. Zabarkeriak eta nagitasunak ezerez hutsean galtzen eta suntsitzen ditu. 2 iz. Hutsaltasuna; gauza erabat hutsala edo baztergarria. Ezagutzen dugula gure ezereza eta Jaunaren handitasuna. Ezerez bategatik galdu dut gehien axola zaidana. Bilbok, kultura gaietan, euskaldun guztion ezerezaren neurrian ere, ez duelako berez zegokion lekurik hartu. Euskal Herria ez dela guk uste genuen bezain urria, muga zabalagoak dituela bere ezerezean. Ezerezeko paperetan.
3 adj. Ezertarako balio ez duena, erabat baztergarria. Zein ezereza naizen! Horren ondoan beste guztiak eskas eta ezerez baitira. Zergatik aukeratu zituen halako gizon ezerezak eginkizun hain handi baterako? Hutsegiterik arinena eta ezerezena. Ez da ezereza zaharrak berri bihurtu dituen aldakuntzen multzoa.