ulertu, uler, ulertzen
1 du ad. Zerbaiten esanahiaz, izaeraz edo zergatikoaz jabetu. Ik. aditu1 2; konprenitu. Ez dudala ia tutik ere ulertzen horien auzia. Zuzen edo oker ulertu. Bitara uler daitekeen esaldia. Milaka baitira, edo milioika, nik ulertzen ez ditudan gauzak. Damurik, gutxiagok uler dezaten edo, erdaraz eman du bere iritzi berria. Ez dut uste ene jokaera ulertu duenik, baina badirudi behintzat nitaz eta neure zoriaz etsi duela. Denok ulertu genion adierazi nahi zuena. 2 du/dio ad. Norbaitek dioenaz jabetu. (dio aditza denean, nor osagarririk gabea da). Barka, ez dizut ondo ulertu; bueno, zoritxarrez uste dut ongiegi ulertu dizudala. Argi egidazu berba, uler diezazudan. Gutxik ulertu diote, baina txalo handiak jo zaizkio. Ferrer bere hizkuntzan mintzatzen zen bai Valentzian, bai Katalunian, bai Frantzia aldean, bai mairu herrian; nonahi ulertzen zuten, dirudienez.