ekarri1, ekar, ekartzen
1 du ad. Mintzatzen ari dena dagoen lekura zerbait edo norbait eraman. Bi alkandora ekarri ditut, bat eranztea ahaztuta. Bi liburu besterik ez zituen ekarri. Ekarri dizut eskatu zenidana. Mundura ekarri. Ekar dezatela alkatea! Preso zekartena.
2 du ad. (Gauza abstraktuez-edo mintzatuz). Parisko egunkariek ekarri digute haren hilberria. Egunkariak dakartzan berriak. Zer irain egin dizuet, zer zoritxar ekarri dizuet? Esanaren lekuko, Jainkoa ekarri. Zorigaitzak ekarri nau egoera tamalgarri honetara. Hitzak hizpidea ekarririk. Fede santura ekar itzazu sinesgabeak. Ez bedi ekar estakurutzat orain arteko ohitura. Argudio horren kontra ekar daitezkeen bi arrazoi.
3 du ad. Zerbait, aipatzen den zerbaiten ondorio izan. Ondorioz ekarri. Hazi-beharrak ekarri dizkion hazi-minak. Ekaitzak ekarri dizkien kalteak. Indarkeriak zapalketa mota berriak berekin ekarri ohi dituela. Jokaera horrekin zeure buruari ekarri diozun kaltea gogoratuaz.
4 du ad. Fruituez eta kidekoez mintzatuz, eman. Fruitu onak dakartzan zuhaitza. Horra nola agorra dirudien lurrak ekar dezakeen bazka ona. Begira orain zure ereintzak ekarri duen uztari. Untxiak bi hilabete guztiz ekar ditzake umeak.
5 du ad. Begiruneaz, obedientziaz eta kidekoez mintzatuz, gorde, agertu. Handia da Jainkoari ekarri behar zaion ohorea. Zeren ez diozun ekarri obedientzia Jainkoaren manuari. Ez ziezaiokeen orduan euskaldun berri batek begiramen handirik ekar euskaldun jator bati. Ez egin negarrik, ez ekar dolurik.