Adorez Hiztegia
puntukari: adj. (Hizkl.) puntual (aspecto verbal);
euskaraz aditz trinkoak puntukariak dira: en euskara, los verbos sintéticos son puntuales
aspektu puntukaria adierazteko, forma trinkoaren ordez foram konposatuak erabiltzen dira, hala nola, 'nabil/dihardut' forma trinkoen ordez 'ibiltzen naiz' forma konposatua: para expresar el aspecto puntual, en lugar de la formas sintéticas se usan las compuestas, así en lugar de 'nabil/dihardut' se suele usar la forma conpuesta 'ibiltzen naiz'
© Bostak Bat Kultur Elkartea