lagun
1 iz. Norbaitentzat, berarekin jolasean, lanean edo kidekoetan aritzen den pertsona. Ik. kide. Adiskideak, batez ere politika arloan, ez dira lagun nahitaez. Bideko laguna. Horra zure laguna dantzarako. Lagun ona, gaiztoa. Lagun artean (Ik. lagunarte). Antzezlanak txikitako lagun-talde bat du protagonista. San Maurizio eta haren lagun martiriak. || Atsekabea da ene laguna. 2 iz. Aipatzen den egitekoan edo jardueran kide dena. (Hitz elkartuetan, bigarren osagai gisa). Ik. eskola lagun; pilotu lagun. Xalbadorri bertsolari lagun batek esan zionez. Batzorde lagunekin batera. Bere hizketa-lagunarekin. Diputatu-lagun ohi batzuk. Honela esan zien beste ikasle-lagunei: (...). 3 iz. Talde edo multzo bateko kidea. Ardia bere lagunei azkentzen zaienean. Oinetako bat eta bere laguna. Elkarteko lagunen artean. Bertako hizkuntzaz bakarrik mintzatzen direnak ez dira 41.155 lagun baizik. Abiatu ginen, beraz, Kanbotik zazpi lagun, hiru gizon eta lau andre. Beribilean zihoazen lau lagunak hilak gertatu ziren. Han lehertu izan balitz, bostehun lagun akabatuko zituen gutxienez. Euskal Herriko hainbat txokotatik hurbildutako lagun andana bildu zen Tolosako plazan. || Ipuin lagunak, nahiz abere mutuak nahiz hala-holako gizon-emakumeak, bizirik daude egilearen irudimenean. Esateko, ez da liburuan lagun bat baizik nabari: Lekeitio.