1.
(SP) . (Adj. y sust.).(Amigo) íntimo."Qu'on aime tendre[ment]. Minduririk eztu, il n'y a personne qui ait soin de lui, qui a pitié de lui. Minduri faltaz nago
"SP.
Zuk ere ikazazu zerbait behar duzunik eta zenbait adiskide minduri utzten Iainkoagatik. SPImit II 9, 2 (Ch maiteena, Mst maite, Ol laztanen).
Ahaideen, urkoen, adiskideen, haurrideen, minduri guzien. "Charorum meorum"
.SPImit IV 9, 5 (Ch maiteenak, Mst khario zaitztadanen, Ol aizkide oroen).
sense-2
2.
(L, S; Hb, H),
minduru (L, BN; Dv, H),
minjuri (Hb)
Ref.:
A(minduri, minduru);
Lh(minduri)
. Plañidera; (el) que está de duelo; (el) que va en el cortejo fúnebre."
Minduru hartzen ohi da auzo hurbilena, on accoutume de prendre le plus proche voisin pour conduire le deuil"H.
Orduan gaunentik lurperat deithoraz, / daudela minduruak nigar heiagoraz. CantIzp 39 (ap. DRA
).
Ahukua Elizan agertzen deneko, / hura du minduriak lagun hurbilena. HbEsk 203.
Hari dire, beraz, alegia bihotz-min handitan, minjuri edo doludun, nigarrez eta nigarrez. Prop 1894, 153.
Uztaritzeko elizan etxe bezenbat doludun. Eta bizkitartean minduru nehor ez. HUAurp 169.
Aintzin aintzinean kurutzea, gero apeza, apezaren ondotik kutxa, mindurria [sic] darraikola. LeonGH 1927, 18.
Heien ondotik, beren kapaz estaliak, berriz ere minduruak: ahaideak oro. BarbPiar II 201. Gizonak eman ziren eskuinetik, lehenbiziko selauruan; organoari hurbilenak... minduruak. Ib. 202.
Senar zenduaren ahoku-lagun, minduri joan zan. EG 1956 (1-2), 26. Berrikitan aipatu ditugu emazte-mindurien bertsu edo dolamen bitziak. LfELit 97.
Orduan minduriak heldu ziren kondenatu gaixoaren deitoratzerat. Herr 18-2-1965, 4.
azpiadiera-2.1
(Uso adj.). Zer eriorik nere bizi / minduri onen berdiñik, / zenbat bizi ainbat illik?"Lastimero"
.GaztMusIx 233.
3.Llanto, lamentación. Gizon jainkotiarrek Eztebe eortzi zuten eta minduru aundi egin zioten. "Planctum magnum"
.OrMB 83.
Iaioberriak minduriz iragarten omen ditu xingulinok. ZaitPlat 118.
azpiadiera-3.1
"(L, arc.), endecha que se cantaba a la muerte y entierro de una persona"A.
MINDURI IZAN.
Lamentarse; llorar. Azkenean, senarra ere irabazi zun ondar-egunetan, eta siñesgabe arengandik iasan zunaz ez zan minduru siñestun egin zanetik. "Planxit"
.OrAitork 230.
Poz ain laburraz bekaitz / aizen odeia, zelan aiz minduri?"¿Qué te aquejas? Gazt MusIx 131. Ezta minduru maiteak zauritzez, / orrek eztio damurik ematen. "No llora"
.Ib. 223.
azpisarrera-3
MINDURIZKO(Adnom.). Hek maitatzen zituela ama amolsu batek bere umea maita ahal lezakeien bezain amudio samur, bera eta mindurizko batez. SPPhil 275 (He 276 samur eta barneko batez).
Begitarte gerthuz amolsuak, baina garbiak, baina mindurizkoak, baina trebeak eta idekiak. Ib. 400.