orga
1 iz. Bi edo lau gurpileko ibilgailua, zamak eramateko erabiltzen dena eta zaldiek, idiek edo kidekoek higiarazten dutena. Ik. gurdi. Organ zeramatzan barrikak. Egun batez, gure xaharra joan zen, behiak uztarturik orgari, oihanera oteketa. Behi edo idi orgekin. Orgak hustu. Orgaren ardatza. Orgaren galga. 2 iz. Tresna gurpilduna, zama arinak bultzaka edo tiraka garraiatzeko erabiltzen dena. Hirurogeita bi urteko gizon bat, erosketa-orgari bultzaka.
3 iz. Orga baten edukia edo neurria. (Eskuinean, gehienetan, eduki horren gaia adierazten duen hitza hartzen du). Ik. orgatara. Orga bat egur. Hogei orga belar. 4 iz. Makina-erremintetan, errail baten gainean higitzen den atal zapala. Listoia orgaren eta euskarriaren artean poliki irristatuz.
5 iz. kirol. Aulki mugikorreko arraunketako ontzietan, eserlekua. Bultzadarako, elementu guztiek ontziaren gorputzean finko egon behar dute; arraunlaria eserita doan orga soilik mugi daiteke.