Bet- forma ageri da hitz-elkarte zaharretan: betaurreko, betazal, betertz, betile, betilun, betoker, betzulo, bekain (bet- + -gain)...; horietako batzuk begi bidezko elkarketaz ere onartzen dira (bereizirik nahiz marratxoarekin idatzita batzuk): begi(-)ertz, begi-oker, begi(-)ondo, begi(-)zulo.
Begi forma osoaz baliaturik ageri dira, ordea, berriagoak direnak: begi-betegarri, begi(-)bista, begi(-)keinu, begi(-)kolpe, begi(-)nini...; begibakar/begi-bakar, begigorri/begi-gorri... Betarte ez da egokia; begitarte da forma gomendatua. [EH]