Bi aditz dira, eta bakoitzak bere aditz-moldeak ditu: ‘faltatu, falta/faltatu, faltatzen, faltatuko’; ‘falta izan, falta izan, faltako’. Balio semantiko berekoak dira hainbatetan (eta adiera horretan sinonimo dituzte eskastu eta eskas izan). Ez zaizkio ezkontzeko aukerak faltatu / Ez zaizkio ezkontzeko aukerak falta izan. Falta diren egun, aste eta hilabeteen kontaketa / Faltatzen diren egun, aste eta hilabeteen kontaketa. Osasunak lagunduz gero, ez da falta izango ogi puska bat / Osasunak lagunduz gero, ez da faltatuko ogi puska bat / Osasunak lagunduz gero, ez da faltako ogi puska bat.

Faltatuk badu, ordea, falta izanek ez duen beste adiera bat: ‘huts egin’ (du laguntzailearekin). Zeruak eta lurrak lehenago faltatuko dute jaun honen hitzak baino. Behin edo gehiagotan duzularik faltatu, hutsak nahi dizkizu orain ere barkatu. [EH]