Etim. Préstamo románico; cf. nav.-arag. ostilla, ostillamenta, etc.
sense-1
(BN-mix ap. A; -ill- SP Dv, Lar, H, que cita a Leiçarraga),
ostoilamendu (-oill- SP). Menaje."Aderezo de casa, menaje"Lar.
"Menaje de casa"Ib."Ajuar, menaje"A.
Ezpa nolatan nehor sar ahal daite borthitz baten etxera eta haren ostillamendua pilla, baldin lehen esteka ezpadeza borthitza? LçMt 12, 29 (He haren armak eta haren gauzak, TB onthasuna, Hual ontarzunak, Dv, Leon puskak, Ip hatiak, Ol atuxak, Or gauzak).
Bere ostillamendua etxean badu, ezalbeiledi iauts haren eramaitera. LçLc 17, 31 (He mubleak, TB menaiua, Dv tresnak, Brunet bere aldagarriak, Ol atuxak, Or bizitze-tresnak, Ker, BiblE bere gauzak).