(B; SP, Lar, Dv, H),
fau (V-gip; Lar, H),
bao (AN-gip, G-goi)
Ref.:
A(faun, fau, bao);
IzArOñ
. Hueco, vano; débil; holgazán."Estéril, soilla, faua, fauna
"Lar.
"Léger, sans poids. Fauna, arina
"H.
"
Fau, flojo"A.
"Fofo"Ib."
Fáuena tíllua, el (material) más flojo el tilo"IzArOñ.
v. bano (2). Zuhaitz bethakorra, eztu nehork ebakitzen. Baiña alferra, fauna, hutsa, bere sasoiñean jasaiten eztuena, zertako da?Ax 38 (V 24).
Penitenzia maiz dela alfer, faun, falso. Ib. 207 (V 139).
Bekhatutan dagoenaren esperantza fauna, hilla eta probetxu gutitakoa da. Ib. 450 (V 294).
Zer da bada ekond[e] gabeko amodio hura? zuhaitz agor-faun bat bezala. "Stérile"
.Birjin 360.
O kristau faunak! O kristau laxoak!Dh 225.
Giristino alferra, faua, obra onen fruiturik ez duena. (Urdax, 1827). ASJU 1993, 593.
Etzen bizkitartean faun (mou, paresseux), ez arina. JEBur 107.
Gure idazlariaren liburuan ez dugu itz alferrik kausituko. Eta lore faunak ez izanagatik Gero liburuan, izkera loreztatua ba dugu. AIrEgan 1953 (1-4), 8.
Beren burua hiltzen dutenak ahul, faun eta kobarde huts. PPerHarrip 110.