1.
(-kh- Dv).
Volver(se) sencillo, llano.
Han ikhusten zen beraz emaste prestu bere begitharte begirungarriaz eta berthute garai-garaiaz oro beredako prezamendu berezi batez bethetzen zituena [...], bakhuntzen ta xumetzen Abadesaren et-Am-Eskolastikaren aintzinean.
"Se simplifier"
.
Birjin
142.
2.
"Mettre en simple ce qui était en double, triple, etc."
Dv.
Bi erregela berezi izan zitezkeenak batean bildu ditugu: bokal bikoitzak bakuntzen dituena eta, hitz elkartuen elkarlekuan, lehen zatiaren azkena bigarrenaren lehen-buruaren aurrean erorerazten duena.
MEIG VII 177.
Kontsonante bikoitzak bakunduko [nituzke]
.
Ib. 191.
3.
Simplificar, hacer más sencillo.
Beste poeta batzuek --populuak entelega ahal litzan-- neurtizketa bakundu edo sinplifikatu nahi ukan badute ere.
Mde Pr 235.
Arrazoi, arrazoin, arrazio eta arrazuren hauzia bakun daiteke Zuberoako arrazu kenduaz.
MIH 108.
4.
(
-kh- Hb).
"Rendre ou devenir seul, solitaire, isolé"
Hb.