1.
(G-azp-to ap. A),
egoarri (V, G ap. A
),
egoiarre (G-to ap. A
),
eongarri (G-bet),
egotarri
Paciencia; tranquilidad, sosiego, flema. "Egonarri ona du, tiene buena paciencia. Egoarri txarra du (G-to), tiene mala (sic) paciencia" A. "Izane i oso eongarri txarrekua izan aiz beti" (G-bet, comunicación personal).
Tr. Documentado en autores meridionales desde principios del s. XX (cf. Urruz Urz 36ss., donde Egoarri es el sobrenombre de un personaje perezoso). La forma egoarri, más frecuente en autores vizcaínos, es algo menos usada que egonarri; sólo hemos encontrado un testimonio de egotarri . En DFrec hay 2 ejs. de egonarri .
Egoarririk (patxadarik) zer dan ez dakite, ezerez bateatik aserretzen dira.
Ayerb EEs
1912, 12.
Egoarriak, toki paketsuak [...] mundua pozez ta arrigarritasunez betetzeko umeak eragiten dizkiete.
"
Sosiego"
.
(Quijote, pról.)
A EEs
1916, 301.
Egonarri txarreko mutil atzerritar batek.
JBDei 1919, 278.
Zuen egoarria amaituko litzake.
GMant LEItz
56.
Bere egoarria (pazientzia) erakusteko.
A Itzald
II 75.
Zerorrek ikusita, berriz, ba-dakizu zein diran nere ikasbidea, bizikera, asmoak, siñestea, biotz zabala, maitasuna ta egonarria.
Ol 2 Tim 3, 10 (Ker eroapen
).
Egonarri pizka bategaz ulertzeko alegiñak egingo dozuzana.
Otx 7.
Egoarri gitxikotzat yotzen gaituzu.
Ldi IL 68.
Asmakuntza aiek egonarriz irakurriko.
Ib. 28.
Etzedukan egonarririk liburua argitara arte.
Or Y
1933, 405.
Eleiz-gizonak egoarri ta eroapena irakatsi bear ei-eutsezan.
Eguzk GizAuz 26.
Egonarriz entzungo dizut.
Zait Sof 38.
Beltranen egonarria mugaratu zan.
Etxde AlosT 80.
Hain baitziren haren egonarri eta gogo-indarrak handi.
Mde Pr 136.
Egotarriz itxarotea erabaki zun.
EG 1956 (7-8), 29.
Itxaropen, egoarriz ta nekez irabazitako saria.
Erkiag Arran 118.
Gizonen eroapen ta egonarria neurri bateraiño zabaldu danean.
Ib. 114.
Entzuteko egonarria edukiko duzuela uste dut.
Arti Ipuin 23.
Eztu egonarririk.
Ibiñ
Virgil
96.
Oso gizon atsegiña zan; oso egonarri onekoa.
AZink 136.
Egonarri luze eta borondate gogor eta etsigaitzez iristen den lana da.
MEIG IX 117 (en colab. con NEtx).
v. tbn. Lasa Poem 101.
2.
+
egoarri,
egotarri
(V-m ap. A).
Estancia; tiempo de descanso.
v. egonaldi.
Etorri nintzan uri onetara egonarri ona aurkituko nebalakoan.
"Asiento [= 'estancia']"
.
Or Tormes 93.
Otadiaren garai-aldean / Irurtzunek egoarri.
"Se detiene"
.
Or Eus 328.
3.
Estabilidad.
Onek eztu iñon ere egonarrerik.
(AN-larr).
Inza Eusk
1926 (III-IV) 10.
Non egonarri sendoa Zugan baizik?
"Firma securitas"
.
Or Aitork 47.
Zuregan baitaude egonarriz, egonarririk ez duten gauzen iturburuak.
"Rerum omnium instabilium"
.
Ib. 15.
4.
"
Egoarri [...] (V-oroz-arr), bancos de piedra"
A.
EGONARRIZKO.
Firme, estable.
An da atsedengu egonarrizkoa.
"Imperturbabilis"
.
Or Aitork 88.