(Urt II 19, H),
funditzale (T-L). (El) que deshace, destruye; (ángel) exterminador."Démolisseur"T-L.
Israelitek bere athetan ezarri zuten bildotz odolak begiratu zituen aingeru funditzaileaganik. CatLav 25 (V 19; v. tbn.
aingeru funditzaile en MarIl 90 y Jnn SBi 8). Gizon bat zen aberatsa, zeiñek baitzuen despentzer bat eta hau akusatua izan zen haren aitziñean haren ontasunen funditzaille bat bezala. He Lc 16, 1. Jendekia barbaro [...] bazter guzien funditzaileak ematzen eta jendetzen bazituen. Prop 1897, 115.