(SP, Urt V 434),
dexidu (HtVocGr, Lecl, H),
desidu (S; Foix ap. Lh.),
disidu (L-ain)
Ref.:
A(desidu , disidu);
Lrq(desidü)
. Amenaza, provocación.v. mehatxu. Tr. Documentado en textos septentrionales y en Zaitegi. Hay dos testimonios suletinos de <-s- >.
Zure kolerak eztu bethi iraunen, eta zure dixiduak eztire eternalak izanen. Ch III 16, 2.
Zeinek gaixki egin izan diotenean, ez baidu egin dixidurik ere. He1 Petr 2, 23.
Mintza akio eztiki desidurik gabe. StJul 101.
Alfer izan ziren haren alderako hitz dorphe eta dixidu guziak. Lg II 215.
Lausenguz eta dixiduz / Satan entseiatzen denean / Kristau onak enganatuz. Monho 148.
Zien desidiegatik / ezkütük gü lotsatzen. Xarlem 288.
Ezpataren dixidua khentzen zaioten ordutik. HbEgia 78.
Huna, Esau, zure anaia dixiduz non hari den hilen zaituela. DvGen 27, 42.
Agintza eta dixidu guzien gatik ere. JnnSBi 175.
Beharrietan zituen oraino bere nagusi borthitzaren dixiduak. ArbIgand 86.
Nola behar zioten pagano bihurriaren othoitz eta dixidu guzieri, hain luzez ihardoki?Prop 1906, 136.
Zeren ez den holako dixidu itsusirik egiten. BarbSup 100.
Alako dixidu (eskainka, amenaza) gorriak gure aurka egozten baitizkigute. ZaitSof II 23.