untzurre, ontza-urre.
Onza de oro. v. 1 ontza, ONTZAKO URRE (s.v. ontzako). Tr. Documentado en textos vizcaínos y guipuzcoanos de los ss. XIX y XX, y en J. Etchepare, que emplea la forma untzurre . La forma general es ontzurre . Hay on(t)za urre en Iztueta, y, junto a ontzurre, en Arrese Beitia y Soroa.
Jokatu zutela itz neurtu edo bersoetan bostna onza urre, lendanaz apustua egiñik. Izt D 168. Dator erregea / sakela bat eskuan / ontz-urrez betea. It Fab 46. Kosta izan zitzaion berrogei onza urre. Izt C 69. Egia da daukala nunbaiten gorderik, / arran bat ontzaurrez guztia beterik. AB AmaE 217. Neure ontzurre gorri berreun daukazana, / ene elastikoa eta bardin prakak. Ib. 220. Lau ontzurrian ere onelako beiak billatzen dira. Sor Bar 105 (83 ontza urre). Eman biarko diyogula orduban ontz-urre aundiya soldatatzat. Moc Damu 8. Untz'urre (saririk gorenaren) irabazlea ez da ezagun. JE Bur 144. Orixen bai dala itzak zenbatuta bialtzea, ontzurreak balira bezela. Ag G 120. Aren amak eun ontzurre eskeintzen omen zituen ura libratzeagatik. Urruz Zer 55. Morroi bati eman zizkala bost ontzurre, besteari bi. Urruz JBDei 1919, 372. Txanpon baten atsegiñak eskubete zoritxar-ontzurre ez dakarkigun. Anab Usauri 88. Urrezko amaseiko bat, ontzurre bat! Kk Ab II 173. [Intxaur-arbolaren] aleak sakristauaren urteko errenta izan oi ziran. Eta bere balioa ontzurre bat izaten zan. EgutAr (ap. DRA ).
v. tbn. Ezale 1897, 194b.