1.
(H) . (Adj.).Aplastante, destructor."Qui est propre à presser, écraser, anéantir"H(s.v. zaphagarria).
Bigarren karlatar guda zapalgarriaren ondoren. Y 1933, 2.
Geienetan kanpotik datorren eraso ta jazarra zirika ta kilikagarri zaie [erriai], geiegizkoa, au da, erabat zapalgarria ez ba da. LabEG 1958, 75.
azpiadiera-1.1
Apabullante, demoledor (fig.). Baña bere buruari asko eritxon arro andia, siñiskorra ta siñisgaiztokoa, beren esakera nastau, mordollo ta gatzbakoak gauzarik adjutu ta zapalgarrienak legez astiro esaten zituana. AgKr 93.
sense-2
2.(Sust.).Objeto que pesa, que ejerce presión. Gizonak imiñiak izateko [arri arek] astunegiak direala deritxagu, batez bere iruren ganean laugarrena zapalgarri ezarteko. Ezale 1898, 129b.