planotu (
Arch VocGr),
plaundu (
SP,
Lar,
Añ (G),
H),
plaiñtu (
Foix ap.
Lh.),
plandu (
Lar).
Allanar(se), aplanar(se).
"Trahillar, allanar la tierra, lurra [...] plaundu
"
Lar.
"Rellanar, birlautu, berriz plandu, berdindu
"
Lar.
"Aplanir"
Arch VocGr. v. lautu.
.
Aphain ezazue Iaunaren bidea, plana itzazue haren bideskak.
Lç Mc 1, 3 (He, TB, Dv, Leon xuxen, Ol, BiblE zuzendu).
Makhur diraden gauzák xuxenduren dirade eta bide ikhezuak planaturen.
Lç Lc 3, 5 (He zelhai bihurtuko, Brunet zelaituko, Ol ordotu, Leon legundu).
Aldapa eta mendi gorak dirade planaturen.
EZ Man I 89.
Sarthu ziren konseilluan Erromatarrak ea zer eginen zuten Kartagoko hiri hartzaz. Eta Katonek [...] erran zuen guztiak desegin, plaundu eta lurrarekin berdindu behar zuela.
Ax 30 (V 18).
Berrogoi sos metra karrea, bainan planatzea zernahi gosta zitzautan.
Etchebarne 98.
azpiadiera-1.1
(Fig.).
Urrikal nakizula eta athera nazazu istilletik beldurrez honda nadin eta osoki plaundurik nagoen.
SP Imit III 20, 2 (Mst, Ip eroririk, Ol, Pi etzanda).
azpiadiera-1.2
plaundu (SP, Lar) .
(Part. en función de adj.).
"
Plaundua, aplani"
SP.
"Allanado, lautua, plaundua
"
Lar.
"Aplanado"
Ib.