Sepultar. Egun askotan ni ebili naiz, / ez dot edugi ditxarik, / ene lindea, zu ekusteko; / banago sepultadurik. Lazarraga A7 1171r. Sepultatu zuela, jaitzi zela linbora eta eren egunean resuzitatu zela illen ertetik. OracAr 206. Izan zan kruzifadua, illa eta sepultadua. Bet 6 (v. tbn. en el mismo contexto VJ 8 sepultedue y OA 3 sepultatua). Sepultatu zuen bere exerzitu guziarekin itsaso Rojo o gorrian. FamInst 889. Beraz zuben artian dago bakarrik zentzun, ta jakiturija gustija, ta zubek illda sepultauko da zeubekaz. JJMg BasEsc 155. Obipetu edo sepultadu ebeen atxian idigiriko sepultura barri baten. Astar I 70. v. tbn. Arz 18. Zuzaeta 83. CrIc 44. FrantzesB I 157. CatLlo 5.