1.
(
AN, L, B; Dv,
H),
zarraztatu,
sarrastatu (
L, BN, S),
tzarrastatu (
S)
Ref.:
A;
Lh (sarrastatu);
Lrq (tzarrastatu)
.
Rasgar(se), desgarrar(se); arañar(se).
"Desgarrar. Ote-artean zarrastatu diet eskua (B)"
A.
"1.º déchirer. Ponduetarik sarrastatu nuen zakua, [...]; 2.º égratigner"
Lh.
"Écorcher"
Lrq.
Zarrastatzea bestidurak.
(194).
LE-Ir.
Kaifasek dió ontarát, / kapa zarrastaturík: / errandú blasfemiabát.
LE Kop 164.
Polineikel-en illotza, zakurrak zarrastatua.
Zait Sof 194s.
Neska gaztearen eskuak zarrastatuak ziren, zango-besoak odolduak.
JEtchep 22.
Elgarren elorriek elgar zarraztatzen.
Iratz GH
1974, 245 (ap. DRA
).
azpiadiera-1.1
(Fig., con bihotz, etc.).Cf. infra (2).
.
Iru gizonak mutillari burrukara zijoazkiola igarri zienean, biozpean zerbaitek zarraztatu zun biziki Balendin.
TAg Uzt 47.
Asko maite zun txakurra-ta, aren ustegabeko eriotz arrigarriak biziki zarraztatu zion kolkoartea.
Ib. 143.
2.
"
Sarrastatu (L, BN, S), [...] s'émouvoir"
Lh.
azpiadiera-2.1
(Con bihotz). Conmover, emocionar.
Deusek ez daukula bihotza hala zarraztatu nola [...] gure musikariaren erhiek eztiki eta kartsuki xaramelatu zuten Uso xuria errazu batek.
Zerb Gerlan 35.
azpiadiera-2.2
(Con bihotz). Asustar.
Gu ohartu orduko iraganak [otoak], haize emaiten daukute begitarterat eta bihotza zarrastatzen.
JE Ber 92.