Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
(B; H),
mazkaratu (Ae, R)
Ref.:
A (maskaratu, mazkaratu);
A Aezk 296
.
Tiznar(se) la cara; disfrazarse, enmascararse.
"Tiznar. Ikatzez mazkaratua dago ene begitartea
"
A.
Cf. VocNav s.v. mascarar y mazcarar.
Bata eror-araztea, berzea maskaratzea <-atza> edo tintastatzea, aldekoari ximiko egitea.
He Phil 330 (SP 329 beltztea; Harriet deduce de la forma maskaratza, sin duda errata, un verbo maskaratzatu).
Maskaratu zan Andaluziyako kontrabandisten modura.
Iraola 54.
Gero lurrari aztaparka eta musuika hasten (Bernadeta), bisaia guzia iztilez maskaratzen duela.
Larre Gazte
1961 (12), 1 (ap. DRA
).