1.
(V-m ap. A),
iau. "Onomat. del ladrido fuerte del perro"A.
"
Iau, iau, iau, ladrido de perrillos caseros"LE-Ir.
Bi zakur ibiltzen ditu beti; bat txikia ta bestea ikaragarri aundia. Orain konparazio batera yau, yau! emen, eta urrena yau, yau! urruti. Auspoa 32, 61.
Gaztelu aldetik ginjoazen eta laister gure zakurrak: Jau! Jau! JAzpiroz 138.
sense-2
2.
(S ap. A),
iau (S ap. Lh). "Exclamación de muchachos al bailar"A.
Jinkoa eta erria! / Zühürtarzüna eta lana! / Eta bizi bedi Üskaldüna! / Iau! <Iáo> Iau!ArmUs 1900 (portada).
sense-3
3."(G), grito que repiten los pastores (con j española muy fuerte) para reñir a las ovejas"A.
"Para llamar a ovejas: bea (BN, R), ttori-ttori (AN) [...] jau (G)"AMorf 731.